Καθεστώς πολιτικών διώξεων εισάγει το τέλος στη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων

Με «μίνι Μνημόνιο», όπως εκείνα που υιοθετούνταν μεταξύ Μαΐου 2010 και Φεβρουαρίου 2012 με αφορμή τους τακτικούς ελέγχους της Τρόικας, ισοδυναμεί το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την προηγούμενη Κυριακή 27 Απριλίου, με 168 «ναι», 123 «όχι» κι 1 «παρών» σε σύνολο 292 παρόντων βουλευτών. Στην πράξη η τρικομματική κυβέρνηση οδήγησε τον κατώτατο μισθό ακόμη πιο χαμηλά, στα 490  ευρώ ή 19,6 ευρώ την ημέρα για όσους είναι άνω των 25 ετών και στα 427 ευρώ μηνιαία ή 17 ευρώ την ημέρα για τους νέους κάτω των 25 ετών. Εισήγαγε μάλιστα και μια αντιδραστική καινοτομία καθώς ο μισθός των 490 και 427 μισθών δεν είναι κατώτατος αλλά ανώτατος, μιας και με βάση το νόμο οι αμοιβές όσων ανέργων προσληφθούν υπ’ αυτό το καθεστώς δεν θα επιτρέπεται να ξεπερνούν το συγκεκριμένο όριο. Στην πράξη έτσι η Τρόικα εσωτερικού ανάβει το πράσινο φως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για να απασχολεί ανέργους ακόμη και λίγες ημέρες την εβδομάδα ή τον μήνα.
Το σημαντικότερο «επίτευγμα» όμως του πολυνομοσχεδίου αφορά την κατάργηση της συνταγματικής δέσμευσης για την μονιμότητα των θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα. Στο εξής, και χάριν της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και των πιστωτών, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες, όπως περίπου συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα. Ίδιος δε, θα είναι και ο ζόφος, με την απειλή της απόλυσης να εμποδίζει την συνδικαλιστική δράση και την πολιτική ενασχόληση, όπως ακριβώς συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα όπου ακόμη κι η συμμετοχή σε απεργία ισοδυναμεί με απόλυση. Η απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων, με την καμπάνα να βαρά για 2.000 άτομα μέχρι τον Μάιο, θα ξεκινήσει (πέραν των αποδεδειγμένα επίορκων) από τους υπό κατάργηση ή ιδιωτικοποίηση φορείς του δημοσίου.
 Η εκτίμηση πως είμαστε μπροστά σε μια βιομηχανία απολύσεων που ως τάση θα έχει να αφήσει το δημόσιο μόνο με την αστυνομία και ολίγον στρατό επιβεβαιώνεται αν δούμε και την μέχρι σήμερα εξέλιξη του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Όπως ακριβώς η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων από 1.098.000 που ήταν τον Οκτώβριο του 2009 σε 667.000 σήμερα, δεν βοήθησε την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος έτσι κι η απόλυση των 15.000 δημόσιων υπαλλήλων που ζητάει τώρα η Τρόικα, δεν πρόκειται να βάλει ένα τέρμα στις απαιτήσεις τους.
Από την άλλη, αυτοί που πραγματικά έχουν στα χέρια τους κοινωνικό πλούτο, για παράδειγμα οι κάτοχοι σκαφών αναψυχής θα συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν και μάλιστα θεσμοθετημένα. Με βάση σχέδιο νόμου που έδωσε στη δημοσιότητα το αρμόδιο υπουργείο την Τρίτη 30 Απριλίου, θεσπίζεται μεν ένα ειδικό τέλος υπέρ του δημοσίου, το Τέλος Παραμονής και Πλοών, από το οποίο όμως εξαιρούνται τα σκάφη έως 12 μέτρα και τα ιστιοφόρα έως 15 μέτρα. Με βάση υπολογισμούς το 63% των ιδιοκτητών δεν θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ στην εφορία. Πρόκειται για ρύθμιση εξόχως προκλητική που δείχνει την φορολογική πολιτική δύο ταχυτήτων που ακολουθείται: λεηλασία για τους πολλούς, φορολογικός παράδεισος για τους λίγους.
ΠΗΓΗ. leonidasvatikiotis.wordpress.com